“Ostatnie życzenie” to zbiór opowiadań fantasy Andrzeja Sapkowskiego, stanowiący wstęp do cyklu wiedźmińskiego. Świat przedstawiony w książce nawiązuje do dawnych legend, baśni, przypowieści. Są w niej przedstawione mityczne stworzenia, mi.in. smoki, rusałki, wilkołaki, elfy. Główny bohater opowieści to Geralt z Rivii, który podróżuje i zarabia na życie zabijając potwory terroryzujące ludzi. W książce jest także przedstawiona czarodziejka Yennefer z Vengerbergu. Oboje bohaterów łączy uczucie, tworzące wątek miłosny opowiadań. Co łączy zakochanych, a co dzieli?
Na pewno dzieli ich wygląd. Geralt ma długie mlecznobiałe włosy. Ma ostre rysy twarzy. Nie jest stary. Jest silny i wysportowany. Świetnie posługuje się mieczem. Nosi płaszcz, pod nim wytarty skórzany kubrak, sznurowany pod szyją i na ramionach. Na plecach, niczym łuk, nosi miecz. Posiada okrągły medalion na srebrnym łańcuchu, przedstawiający łeb wilka z wyszczerzonymi kłami - jest to jego znak wiedźmiński. Mówi z rivskim akcentem. Yennefer ma czarne, gęste, kręcone włosy. Jej oczy są fiołkowe. Posiada zimne, przenikliwe, złe i mądre spojrzenie. Ma bladą cerę i trójkątną twarz. Czarodziejka ma ładne ramiona i szyję, na której przeważnie nosi czarną aksamitkę z gwiaździstym, skrzącym się od brylantów klejnotem. Nie jest wysoka. Ma figurę dwudziestolatki. Porusza się z niewymuszonym wdziękiem. Geralt odkrył, że kiedyś była garbuską, miała jedno ramię wyżej od drugiego, za wąskie usta i za długi nos. Mimo tego, że była na swój sposób atrakcyjna, nie mogła uchodzić za piękność. Używała perfum o zapachu bzu i agrestu.
Yennefer i Geralt mają w pewnym stopniu podobne charaktery. Oboje nie są bezinteresowni. Są inteligentni. Znakomicie posługują się ironią oraz sarkazmem. Oboje są sprytni oraz cwani. Są różni od innych przedstawicieli swoich profesji. Oboje są także wybitnie uzdolnieni i wyjątkowi. Geralt jest łatwowierny w stosunku do kobiet. Przejawia posiadanie ludzkich uczuć, których nie powinien mieć po przemianie w wiedźmina i związanymi z tym mutacjami oraz próbami. Jest tajemniczy i skryty. Kieruje się własnym kodeksem. Yennefer nie jest pomocna, kłopoty innych jej nie interesują. W porównaniu z innymi czarodziejkami jest życzliwa i ma wdzięk. Swój urok oraz urodę przerodziła w niebezpieczną broń. Nie ma skrupułów. Jest zimna.
Czarodziejka i wiedźmin mają podobne nastawienie do życia. Geralt korzysta z życia cały czas. Zarabia pieniądze zabijając potwory, jednak ma w tym swój kodeks. Najczęściej nie zabija istot myślących, zdolnych podejmować samodzielnie decyzje. Czasem pokazuje nam, że ludzie są większymi potworami niż te istoty, które są inne niż my i “straszne”. Yennefer też wciąż korzysta z życia i jest niezależna. Jest manipulantką i podchodzi do życia, tak jak Geralt, z pewnym dystansem.
Ich związek, jeśli takowy istnieje, jest burzliwy i partnerski. Wiele rzeczy ich poróżnia i dzieli. Wątek miłości Geralta i Yennefer jest ciekawy, ale nie skupiłam na nim większej uwagi podczas czytania “Ostatniego życzenia”. Mimo to uważam, że jest on barwny oraz interesujący. Bardzo lubię twórczość Sapkowskiego. Jest on moim drugim ulubionym współczesnym pisarzem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz